امامزاده شاهزاده زینب خاتون آهنگران پک پذیرایی ترحیم مشهد (علیها السلام) از نوادگان امام کاظم(علیه السلام) میباشد.این امامزاده کنار روستای آهنگران و در ۳۵ کیلومتری شمال اراک جای دارد. بر روی کاشی خرد محرابی صورت که بر دیوار سمت چپ در دو لنگه شرقی گنبدخانه نصب گردیده، تاریخ اتمام گنبد را ذیقعده سال ۱۰۶۲ هـ.ق قید و معمار آن را حاجی بابامیر تیتر گردیده است.
کتیبه فوق استدلال بر تجدید بنای سابق الذکر وجود ندارد؛ چون هشت ضلعی حرم نسبت به گنبد بسیار کهن‌خیس از زمان صفویه می‌کند. به همین خواسته می‌قدرت اعلام‌کرد بنای سابق الذکر در زمان تاسیس شده است. زمان اولیه در غرب از اوایل عصر اسلامی زمان صفویه زمان دوم پس از عصر صفویه تا قاجار. نمای فرنگی بنای غربی امامزاده در بخش شمالی و غربی دارنده تاق‌نما با قوسهای جناقی میباشد و در نصیب جنوبی دارنده ایوانی الحاقی می باشد.
معماری سازه
بنای غربی در بخش شرقی با کمی زاویه متصل به دیواره و فضای غربی و ساختار اساسی الحاقی زمان دوم میباشد. پان مهم گنبدخانه از دیگر بناهای چهارتاقی تقلید می‌نماید و ساختار مهم آن از خارج نسبت به باطن با یکدیگر مختلف میباشد، چون ساختار بیرونی گنبدخانه به طور مربع میباشد و طرح داخلی این تاثیر هشت ضلعی دو به دو منظم و دارنده ورقه‌های محرابی صورت عمق‌دار هست.
مصالح ساختمانی آن آجر و ملات و گل بوده و جرزها از خشت میباشد. در ورودی مهم اتاق آرامگاه از حیاط الحاقی جنوبی بوده و در شرقی به احتمال توانا در زمان صفویه گشوده شد‌ه‌است. از نگاه طرح نخستین سازه این امامزاده دارنده گنبدی دوپوشه و گسسته بوده، گنبد معدود‌خیز داخلی و گنبد هرمی بیرونی که به طول ۹ متر از کف پشت بام بوده و دارنده ۱۲ شکاف آجری می باشد.
درین قرن گنبدسازی به تبعیت از حالت اقلیمی ناحیه و به الهام از کوهستانهای مشرق بر این حوزه هست. در قسمت شرقی عصر دوم در نمای شلع شمالی دارنده طاق‌نما و صحیح شرق که رو به ایوان صحن امامزاده گشوده می‌وشد نیز دو تاق نمای دیگر با عمقهای مختلف در طرفین درب ورودی شرقی پیاده سازی شد‌ه‌است. مصالح کلی تشکیل دهنده نماهای شرقی و غربی عبارتند از آجر، خشت، کاشی، گچ، تیرچوبی، سنگ و ملات گل. این بقاع دارنده تزئینات متنوعی میباشد که عبارتند از: بارگاه چوبی روی قبر امامزاده با گره بندی هشت و چهار ضلعی.
امامزاده شاهزاده زینب خاتون آهنگران پک پذیرایی ترحیم مشهد (علیها السلام) از نوادگان امام کاظم(علیه السلام) میباشد.این امامزاده کنار روستای آهنگران و در ۳۵ کیلومتری شمال اراک جای دارد. بر روی کاشی خرد محرابی صورت که بر دیوار سمت چپ در دو لنگه شرقی گنبدخانه نصب گردیده، تاریخ اتمام گنبد را ذیقعده سال ۱۰۶۲ هـ.ق قید و معمار آن را حاجی بابامیر تیتر گردیده است.
کتیبه فوق استدلال بر تجدید بنای سابق الذکر وجود ندارد؛ چون هشت ضلعی حرم نسبت به گنبد بسیار کهن‌خیس از زمان صفویه می‌کند. به همین خواسته می‌قدرت اعلام‌کرد بنای سابق الذکر در زمان تاسیس شده است. زمان اولیه در غرب از اوایل عصر اسلامی زمان صفویه زمان دوم پس از عصر صفویه تا قاجار. نمای فرنگی بنای غربی امامزاده در بخش شمالی و غربی دارنده تاق‌نما با قوسهای جناقی میباشد و در نصیب جنوبی دارنده ایوانی الحاقی می باشد.
معماری سازه
بنای غربی در بخش شرقی با کمی زاویه متصل به دیواره و فضای غربی و ساختار اساسی الحاقی زمان دوم میباشد. پان مهم گنبدخانه از دیگر بناهای چهارتاقی تقلید می‌نماید و ساختار مهم آن از خارج نسبت به باطن با یکدیگر مختلف میباشد، چون ساختار بیرونی گنبدخانه به طور مربع میباشد و طرح داخلی این تاثیر هشت ضلعی دو به دو منظم و دارنده ورقه‌های محرابی صورت عمق‌دار هست.
مصالح ساختمانی آن آجر و ملات و گل بوده و جرزها از خشت میباشد. در ورودی مهم اتاق آرامگاه از حیاط الحاقی جنوبی بوده و در شرقی به احتمال توانا در زمان صفویه گشوده شد‌ه‌است. از نگاه طرح نخستین سازه این امامزاده دارنده گنبدی دوپوشه و گسسته بوده، گنبد معدود‌خیز داخلی و گنبد هرمی بیرونی که به طول ۹ متر از کف پشت بام بوده و دارنده ۱۲ شکاف آجری می باشد.
درین قرن گنبدسازی به تبعیت از حالت اقلیمی ناحیه و به الهام از کوهستانهای مشرق بر این حوزه هست. در قسمت شرقی عصر دوم در نمای شلع شمالی دارنده طاق‌نما و صحیح شرق که رو به ایوان صحن امامزاده گشوده می‌وشد نیز دو تاق نمای دیگر با عمقهای مختلف در طرفین درب ورودی شرقی پیاده سازی شد‌ه‌است. مصالح کلی تشکیل دهنده نماهای شرقی و غربی عبارتند از آجر، خشت، کاشی، گچ، تیرچوبی، سنگ و ملات گل. این بقاع دارنده تزئینات متنوعی میباشد که عبارتند از: بارگاه چوبی روی قبر امامزاده با گره بندی هشت و چهار ضلعی.
امامزاده حسن کرج